Typowe danie z kuchni Wielkopolskiej. Lekkie i szybkie do zrobienia. Jeśli ktoś nie wie czym jest gzik, to odsyłam tutaj. Natomiast pyry, to po prostu ziemniaki. W tym daniu gotowane w mundurkach, mogłyby być też i upieczone.
Ciekawostka: Dlaczego Wielkopolanie nazywają tę bulwę pyrą? Kochani moi, a skąd pochodzą ziemianki?Z Peru! Pyry pochodzą z Peru, dlatego pyra to pyra:)
200g twarogu
1 cebula drobno poszatkowana
4 duże ziemniaki ugotowane w mundurkach
po małej (ok. łyżka) porcji masła na osobę, schłodzonego
szczypior
kilka łyżek mleka lub śmietany
sól, pieprz
Wykonanie:
Robimy gzik. Zasada jest prosta, jeśli mamy chudy twaróg to możemy dodać śmietanę, mleko natomiast dodajemy do tłustego twarogu. Oczywiście możemy też i do tłustego twarogu dodawać śmietanę, a co!
Rozduszamy twaróg widelcem, podlewamy mlekiem (lub śmietaną), do osiągnięcia w miarę jednolitej masy. Dodajemy cebulę, sól, pieprz.. Mieszamy.
Gorącą pyrkę przekrawamy na pół, na każdą kładziemy kopiastą łyżkę gziku, można posypać szczypiorem.
Obok ziemniaków ułożyć kawałeczek masła. Jemy tak: kawałek ziemniaka, na to gzik, a na czubeczek mała porcja masła. Amu.
Smacznego!
wspaniale wyglądają!:) mniam
OdpowiedzUsuńDzięki:D
OdpowiedzUsuńPycha!Chętnie bym po nie sięgnęła:)
OdpowiedzUsuń+ za samą nazwę :) Poza tym świetnie wygląda!
OdpowiedzUsuńWspaniałe! Uwielbiam dania regionalne a przede wszystkim uwielbiam ziemniaki. No i szczypior który ostatnio pochłaniam w dużych ilościach :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
Uwielbiam takie jedzenie :)
OdpowiedzUsuńu mnie w szkole podawano ziemniaki purree i obok gzikę; w dorosłości nigdy nie udało mi się odtworzyć tego smaku, podejrzewam, że to niemożliwe ze względu na jakość sera, a może przez to, że w dzieciństwie pewne rzeczy smakują lepiej, inaczej
OdpowiedzUsuń